ในวโรกาสมหามงคลสมัยเฉลิมพระชนมพรรษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ๕ ธันวาคม ๒๕๓๘ ซึ่งเวียนมาบรรจบครบปีที่ ๖๘ เมื่อเวลา ๑๗.๓๐ น. วันที่ ๔ ธันวาคม พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พร้อมด้วยสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมาร สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี สมเด็จพระเจ้าลูกเธอ เจ้าฟ้าจุฬาภรณวลัยลักษณ์ฯ พระเจ้าวรวงศ์เธอพระองค์เจ้า โสมสวลี พระวรราชาธินัดดามาตุฯ พระเจ้าหลานเธอ พระองค์เจ้าพัชรกิติยาภา เสด็จลงฯ พระราชทานพระบรมราชวโรกาสให้คณะบุคคลต่างๆ จำนวน ๑๐,๓๙๕ คน เฝ้าถวายพระพรชัยมงคล เนื่องในวโรกาสวันเฉลิมพระชนมพรรษา วันที่ ๕ ธันวาคม โดยมีนายบรรหาร ศิลปอาชา นายกรัฐมนตรี กล่าวถวายพระพร ในฐานะตัวแทนพสกนิกรชาวไทย

ภายหลังที่นายกรัฐมนตรีได้กราบบังคมทูลถวายพระพร ใน ฐานะตัวแทนพสกนิกรแล้ว พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว พระราชทานกระแสพระราชดำรัสต่อคณะบุคคล ที่เข้าเฝ้าฯ ถวายพระพรชัยมงคล ความว่า

ขอขอบใจนายกรัฐมนตรี ที่ได้กล่าวคำอวยพร ในนามของผู้ที่มาในที่ชุมนุมนี้ ขอขอบใจที่นำพระพุทธรูปอันศักดิ์สิทธิ์มาให้ ชื่อว่า พระนิรโรคันตราย นั้นก็เข้าใจว่า เป็นพระพุทธรูปที่จะคุ้มครองไม่ให้มีอันตรายทั้งหลาย โดยเฉพาะมีโรคภัยไข้เจ็บมาเบียดเบียน ซึ่งก็คงเป็นประโยชน์ เพราะว่าจำเป็นที่จะรักษาสุขภาพให้ดี

นายกฯ ได้กล่าวคำอวยพรและได้บรรยายความดีที่ได้ทำมา ก็ไม่ทราบว่า ควรที่จะเสริมกิจการต่างๆ ที่ได้ทำ แต่ว่าโดยที่เมื่อปีที่แล้ว ตอนท้ายได้มีการพูดข้อความในที่ได้พูดเมื่อปีที่แล้วพอดี ๑ ปี ตอนท้ายได้พูดถึงว่าจะต้องทำให้ทุกๆ ท่านประสบแต่ความรุ่งเรือง ความสำเร็จทุกอย่างและความปรองดอง เพื่อที่จะให้ส่วนรวมของเรา ก้าวหน้าเจริญได้ ทำให้แต่ละคนมีความเจริญก้าวหน้าและมีความสุข

แต่ว่าก่อนที่จะพูดเรื่องนี้ก็ยังพูดบอกว่า ปีหน้าถ้าอยากจะต้องหยุดเพียงแค่นี้ เมื่อปีที่แล้วพูดมากจนได้เล่มขนาดนี้ก็ต้องหยุดเพียงแค่นี้ ถ้าอยากทราบเรื่องอะไรต่างๆ ก็มาปีหน้าจะอธิบายต่อ อันนี้ก็ได้พูดอย่างนี้ แต่รู้สึกว่าอธิบายต่อก็อาจจะไม่จำเป็น เพราะนายกฯ ก็ได้อธิบายมากมาย

อันนี้เป็นหนังสือที่เหมือนกันทุกอย่างของปีนี้ นอกจากวันนี้เป็น วันอาทิตย์ ๒๕๓๗ แล้ว วันนี้เป็นวันจันทร์ แล้วก็ ๒๕๓๘ ก็มีความแตกต่างกันอย่างนี้ ส่วนข้างในนี้ ถ้าจะถือว่าเป็นคำพูดตอบนายกฯ บรรหาร แต่ถ้าพูดอย่างนี้ก็คงไม่คุ้มในการที่ท่านทั้งหลายมา ในที่นี้ มาคอยนานด้วยความเหน็ดเหนื่อย ทั้งผู้ที่อยู่ข้างใน ทั้งผู้ที่อยู่ข้างนอก ฉะนั้น ก็คงต้องพูดอะไรบ้าง

น้ำมากดี หรือน้ำน้อยดี

ขอเริ่มด้วยการค้านท่านนายกฯ นิดหน่อย ท่านนายกฯ ก็รู้สึกว่า เคยชินอย่างยิ่งที่จะค้าน และบัดนี้มาเริ่มเคยชินที่จะมาถูกค้าน แต่ว่าจะต้องบอกว่า มีโครงการประมาณ ๒,๐๐๐ โครงการ เพื่อที่จะนำ น้ำมาให้แก่ประชาราษฎร ให้เขาได้สามารถที่จะปฏิบัติงานตามอาชีพ ซึ่งจำเป็นที่จะต้องมีน้ำ

แต่ในที่สุดตอนหลังท่านนายกฯ ก็บอกว่า น้ำมีมากเกินไป จนกระทั่งต้องสูบออกไปทิ้งทะเล ดังนี้ก็ไม่รู้จะเข้าใจอย่างไรว่า เรื่องน้ำนี้จำเป็นหรือไม่จำเป็น น้ำนี้มีคุณหรือมีโทษ

แต่ตามความจริง น้ำหรืออะไรทั้งหมดทุกอย่าง เป็นธรรมดาว่า มีทั้งคุณและทั้งโทษ เราใช้ดี ก็เป็นคุณ ถ้าเราใช้ไม่ดีก็เป็นโทษ

จะค้านว่า เราไม่ได้ใช้ให้น้ำมาท่วมเราก็จริง แต่การที่น้ำมาท่วมเราก็เป็นความผิดของคนเหมือนกัน

บางทีควรจะกักน้ำเอาไว้เพื่อจะใช้ ก็ทิ้งน้ำลงไป บางที่ที่ควรจะ ปล่อยน้ำออกมา ก็กักเอาไว้ กักเอาไว้ไม่ใช้เฉพาะทำเขื่อนเก็บน้ำ แต่กักเอาไว้ทำถนนก็ตาม ทำบ้านจัดสรรก็ตาม ทำโรงงานก็ตาม กั้นน้ำเอาไว้ไม่ให้น้ำไหล ดังนั้น น้ำที่กักเอาไว้ก็ไปท่วมชาวบ้าน อันนี้ไม่ดี ข้อนี้ก็ไม่อยากว่าท่านนายกฯ มากเกินไป ท่านเหนื่อย เต็มทนแล้ว แต่ว่าการที่พูดอย่างนี้ก็ต้องให้เข้าใจว่า ถ้าอยากให้สิ่งทุกสิ่งเป็นประโยชน์ จะต้องมีเหตุและผล

อย่างน้ำที่บอกว่า น้ำแห้งก็เป็นความผิดของเรา ที่ทิ้งลงไปทะเลในเวลาที่ควรจะเก็บไว้ แต่ถ้าเก็บเอาไว้ก็จะท่วมที่ชาวบ้าน อันนี้ก็เป็นปัญหาที่เน้นหนัก แต่ว่าที่หมายถึงว่าเราจะต้องบริหารน้ำให้ดี ดังเช่นที่ในปีนี้ น้ำท่วมจริง แต่ผู้ที่ไปดูแม้ที่จังหวัดใกล้เคียง คือ ที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เมื่อเดือนที่แล้วน้ำท่วมมากไม่เห็นดิน และไม่เห็นถนน แต่เมื่อไม่กี่วันนี้มีคนเขาไป เขาบอกว่ามหัศจรรย์ น้ำแห้งก็ไม่รู้ว่าควรจะดีใจหรือไม่ดีใจ ถ้าเราเห็นว่าน้ำท่วมเป็นของไม่ดี น้ำแห้งก็ต้องเป็นของดี แต่ผู้ที่ไปดูนั้น เขาบอกว่าน่ากลัว เพราะว่าดินแตกระแหงเหมือนไม่มีน้ำเคยมาอยู่เลย เหมือนเป็นที่ที่แห้งแล้ง ที่เป็นทะเลทราย ดังนี้จะทำอย่างไร เพราะว่าถ้าเขาอยากจะเพาะปลูก ก็เพาะปลูกไม่ได้ ไม่มีน้ำใช้ ถึงได้พูดเมื่อปีที่แล้วและอันนี้ ก็จึงต้องพูดวันนี้ เพราะว่าที่ปีที่แล้วบอกว่า ถ้าอยากทราบอะไรต่อไป ก็มาปีหน้าคือปีนี้

การสร้างอ่างเก็บน้ำบริเวณอนุสาวรีย์สมเด็จพระสุริโยทัย ที่ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เมื่อ ๔ ปีก่อน ซึ่งได้มีส่วนแก้ไขปัญหาน้ำท่วมเมื่อเร็วๆ นี้

ขอเล่าเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้นิดหน่อย คือเรื่องโครงการเมื่อ ๔ ปีที่แล้ว ได้สร้างอนุสาวรีย์พระสุริโยทัย ที่อยุธยา ทางแผนการ คือ มีอนุสาวรีย์ มีแท่น แล้วก็มีช้าง พระสุริโยทัยประทับบนช้าง

นอกจากนั้นก็มีเขตที่เป็นสวนที่ปลูกต้นไม้ ที่มีบ้านเรือน สำหรับเป็นที่แสดงศิลปชีพ มีที่สำหรับท่องเที่ยว มาชมวิว และตอน นั้นก็มีอ่างน้ำ เขาบอกว่าถ้ามีอ่างน้ำก็จะสวยงาม

ไปดูเมื่อได้ทราบแล้ว ก็ดูแผนในที่ ๒๕๐ ไร่นั้น เขาทำเป็นสระน้ำกว้างประมาณ ๕๐ ไร่ ตกลงที่ดินที่เป็นอนุสาวรีย์กับสวนเป็นที่ ๒๐๐ ไร่ มีสระน้ำ ๕๐ ไร่ เป็น ๒๕๐ ไร่

พอเราเห็นอย่างนั้นแล้วก็ไม่ค่อยพอใจนัก แต่ ไม่รู้จะพูดอย่างไร ในที่สุดก็กล้าคือต้องกล้า กล้าบอกว่าไม่ใช่ ไม่ใช่ความหมายของอนุสาวรีย์นี้ ไม่ใช่แผนที่อยากจะให้ทำ อยากจะให้มีที่เป็นน้ำ เป็นสระกว่าครึ่งของบริเวณ ในที่สุดผู้ที่วางแผนก็ยอม

เหตุผลที่ทำอย่างนี้บอกว่า ในอนาคตอาจจะมี ที่จริงทุกปีก็มักจะมีน้ำท่วม และถ้ามีน้ำท่วม น้ำจะลงไปท่วมบ้านเมือง โดยเฉพาะอยุธยา ลงมาถึงปทุมธานี นนทบุรี กรุงเทพมหานคร และลงไปทางสมุทรปราการ

ถ้าหากว่าเราทำอ่างเก็บน้ำ จะเรียกว่าอ่างเก็บน้ำก็ได้ แต่เป็นสระที่ใหญ่พอ เราสามารถที่จะเอาน้ำนั้นมากักเก็บเอาไว้ ก็จะบรรเทาความเดือดร้อนของการที่มีน้ำท่วม และต่อไปเมื่อน้ำแห้งแล้ง เราเก็บกักเอาไว้ น้ำที่มีอยู่ในสระนั้นจะเป็นประโยชน์แก่ราษฎรที่อยู่ใกล้เคียง จึงได้ปฏิบัติเช่นนั้น

เขาก็ได้สร้างให้สระนั้นโตขึ้นมีพื้นที่ถึง ๑๕๗ ไร่ ก็นับว่าดีกว่าที่คิด ว่าอย่างน้อยครึ่งหรือกว่าครึ่ง

ในที่สุดปีนี้น้ำก็ท่วม และเกิดคิดขึ้นมาว่ามีโครงการนี้ จึงให้หลายฝ่ายไปถ่ายรูป ทั้งทางภาคพื้นดิน ทั้งทางอากาศ ได้เห็นว่ามีสูบน้ำ เขาจุ่มปลายหนึ่งในสระ และดูดน้ำออกจากสระ สระนั้นมีระดับที่วัด ๓.๕๐ เมตร แต่เมื่อดูแล้วข้างนอกน้ำขึ้นไปมากกว่านั้น จึงบอกให้ผู้ว่าราชการจังหวัดสั่งหยุดสูบออกไป และถ้าอย่างไรเปิดประตูน้ำที่มีท่อ มีช่องที่จะเปิด เข้าออกได้ ให้เข้ามา น้ำก็ค่อยๆ เข้ามาเอื่อยๆ ก็เลยขึ้นมาหน่อย แต่ว่าเข้ามาช้ามาก

เขาก็รายงานมาทางวิทยุว่าข้างในน้ำสูงเท่าไหร่ ข้างนอกน้ำสูงเท่าไหร่ ก็ปรากฏว่าน้ำมันขึ้นจริงที่หลักวัด จาก ๓.๕๐ เมตร ขึ้นมาเป็น ๓.๘๐ เมตร เขาก็ถามมาพอหรือยัง เราก็เลยต้องถามว่าข้างนอกสูงเท่าไหร่ เขาก็บอกไม่ทราบ ก็ถามว่าข้างนอกสูงหรือต่ำกว่ากัน รอบอนุสาวรีย์นั้นเท่าไหร่ เขาก็บอกว่าประมาณ ๕๐ เซนติเมตร หรือ ๓๐ เซนติเมตร จำไม่ได้แล้ว แต่ข้างในเท่าไหร่ เขาบอกห่างประมาณเมตรกว่า ก็เลยบอกว่าให้ฟันคันใช้รถตักที่เขาเรียกว่า แม็คโคร ให้ตักคันที่กั้นน้ำนั้น ให้น้ำเข้ามา

ผู้ว่าราชการจังหวัดก็บอกว่า ผมทำไม่ได้ผมขอขัดถ้าทำ ผู้ที่ไปก็บอกว่าคุณต้องทำ ถ้าไม่ทำ ผมเองคอขาด ก็ไม่ทราบว่าคอของใครมีราคามากกว่ากัน ในที่สุด ผู้ว่าราชการจังหวัดก็เข้าใจยอมคอขาด

แต่ที่จริงคอไม่ขาด เพราะว่าผู้ว่าราชการจังหวัดอยุธยา เป็นผู้ที่ซื่อสัตย์สุจริต และได้ช่วยทุกอย่าง ให้พระนครศรีอยุธยามีความเจริญ

เป็นอันว่าเราเอารถแม็คโครของพัฒนาจังหวัดมาตักแล้วขุด น้ำก็เข้ามา เข้ามาไม่ทันใจเลยขุดอีกหลายแห่ง และในเวลาเดียวกันก็วัดระดับน้ำ ปรากฏว่าระดับน้ำทางด้านตะวันออก คือ น้ำที่มาจากแม่น้ำป่าสัก สูงกว่าด้านที่มาจากแม่น้ำเจ้าพระยาประมาณ ๒๐ เซนติเมตร

อันนี้ความรู้นี้ไม่เคยมี ใครรู้ว่าน้ำที่อยู่ในทุ่งด้านป่าสักมีความสูงกว่าด้านแม่น้ำเจ้าพระยา และความรู้นี้ทำให้เจ้าหน้าที่ทั้งแม้จากกรมชลประทานเกิดความรู้ว่า น้ำท่วมกรุงเทพฯ มาจากไหนและไปไหน

ในที่สุดน้ำก็ขึ้นข้างใน ข้างในสูงเกือบถึงคันนั้นประมาณ ๕๐ เซนติเมตร แต่ด้านนอกยังสูง หมายความว่าระดับน้ำถึงยอดคัน ๕๐ เซนติเมตร ส่วนด้านแม่น้ำป่าสักถึงคันนี้ประมาณ ๒๐ เซนติเมตร ก็หมายความว่า ข้างนอกกับข้างในยังไม่เท่า ก็บอก(ให้)ทำต่อ จนกระทั่งน้ำข้างนอกกับน้ำข้างในเท่ากัน และวัดดูโดยต่อจากมาตราวัดนั้น ซึ่งที่แรก ๔ เมตร ต่อขึ้นมา ๕ เมตรก็ท่วม ๕ เมตร จนกระทั่งขึ้นมาถึง ๕.๗๐ เมตร แล้วก็น้ำที่เข้ามาในบริเวณนั้นจาก ๓.๕๐ เมตร ขึ้นมาเป็น ๕.๗๐ เมตร และน้ำในนั้นแทนที่จะมีประมาณ ๕๐๐,๐๐๐ ลูกบาศก์เมตร ก็ขึ้นมาเกือบ ๒,๐๐๐,๐๐๐ ลูกบาศก์เมตร

เมื่อถึงขนาดนั้นแล้วจึงสั่งบอกให้ปิด ให้ปิดเพื่อที่จะเก็บน้ำนี้ไว้ข้างใน วันรุ่งขึ้นไปวัดน้ำที่ในทุ่ง ปรากฏ ว่า ลดลงไป ๔ เซนติเมตร ทำให้ราษฎรเห็นว่าอนุสาวรีย์นี้มีประโยชน์ และสมเด็จพระศรีสุริโยทัยเป็นวีรสตรีในอดีตกลับมาเป็นวีรสตรีในปัจจุบันด้วย ฉะนั้น โครงการนี้ก็ได้ผลเต็มที่

ต่อมาได้มีการไปวัดน้ำ น้ำนั้นลดลงไป ๕๐ เซนติเมตร ข้างนอกลดไปมาก แต่ข้างในก็ลดลงไป ๕๐ เซนติเมตร ก็ได้ทราบว่า มีชาวบ้านมาฟันคันให้น้ำออกเพื่อจับปลา อันนี้ก็ทำให้เจ้าหน้าที่มูลนิธิชัยพัฒนามาบอกว่า อย่างนี้ต้องปิดป้ายอย่างที่เขาติดป้ายตามถนน ติดป้ายว่า ห้ามไม่ให้จับปลา ไม่ให้ฟันคัน

เลยต้องบอกกับเขา สมัยนี้สมัยประชาธิปไตย ถ้าอยากได้ปลาก็ฟันคันเอาน้ำออกมา ฟันเขื่อนเอาน้ำออกมาจับปลา แต่มีคนอื่นเขาอยากได้น้ำนั้นไว้ เพราะว่าต่อไปเขาอยากจะใช้สำหรับเป็นน้ำเพื่อทำการเกษตร อย่างนี้ทำอย่างไร นักประชาธิปไตยจะตอบว่าอย่างไร

แต่ความจริงจะต้องเรียกว่าชี้แจง เป็นเรื่องของการประชาสัมพันธ์ว่า การจับปลาในวิธีนี้ ถ้าอยากจับปลาก็อาจจะอนุญาต ให้มาทอดแหจับปลาได้ แต่ว่าการจับปลา โดยที่ทำให้น้ำที่เก็บเอาไว้ด้วยความลำบากยากเย็นนี้เสียไปเปล่าๆ อันนี้ก็เสียดาย ฉะนั้น ก็ควรจะอธิบายว่าน้ำนี้เป็นประโยชน์ต่อประชาชนจริงๆ ไม่ใช่สำหรับคนอื่น สำหรับประชาชนเอง จึงอธิบายและเข้าใจ รู้สึกว่าประชาชนก็เข้าใจ

เดี๋ยวนี้น้ำก็ยังอยู่ในระดับ ตอนหลังที่สุดว่า ๕.๒๐ เมตร แล้วก็ลดลงไป ๕๐ เซนติเมตร ใน เดือนสองเดือนข้างหน้าก็ลดไปอีก เพราะว่าการระเหยหรือการรั่วบ้าง แต่อย่างใดก็ตาม จะทำให้น้ำนี้เอาไว้ใช้ได้ อันนี้เป็นเรื่องของนิทาน ตั้งแต่โบราณมาถึงปัจจุบัน เรื่องวีรสตรีแห่งชาติ

เรื่องวีรสตรีแห่งชาตินี้ก็เป็นเรื่องที่เราต้องคิดเป็นส่วนเล็กน้อย แต่ว่าส่วนที่อื่นก็จำเป็นที่จะทำเหมือนกัน ฉะนั้นตามที่นายกฯ ฃได้กล่าวถึงทฤษฎีใหม่ ก็ทำเพื่ออย่างนี้นี่เอง

เพราะว่าในประเทศอย่างประเทศไทย น้ำจะมีมากเป็นระยะหนึ่งจนน้ำท่วม จนกระทั่งทำให้เดือดร้อน ทำให้พืชพันธุ์ธัญญาหารเสียไป ตายไป เน่าไป และเมื่อเสร็จแล้ว หลังจากระบายน้ำออกไปด้วยความเหน็ดเหนื่อย และด้วยความสิ้นเปลือง ก็แห้ง ไม่สามารถที่จะทำการเพาะปลูก ก็อด

ทฤษฎีใหม่

ฉะนั้น จึงทำทฤษฎีใหม่ เพื่อที่จะให้มีโอกาส ถ้าน้ำมีพอดีในปีไหน ก็สามารถที่จะทำการเกษตร หรือปลูกข้าวที่เรียกว่านาปีทำได้ และถ้าต่อไปในหน้าแล้งน้ำมีน้อย ก็สามารถที่จะใช้น้ำที่กักเอาไว้ในสระเก็บน้ำของแต่ละแปลง มาปลูก แม้แต่ข้าวก็ยังปลูกได้ ไม่ต้องไปเบียดเบียนชลประทานระบบใหญ่ของตัวเองก็มี และก็อาจจะปลูกผัก หรือเลี้ยงปลา หรือทำอะไรก็ทำได้ ฉะนั้น ทฤษฎีใหม่นี้ มีไว้สำหรับป้องกันหรือถ้าในโอกาสปกติทำให้ร่ำรวยขึ้น ถ้าในโอกาสที่มีอุทกภัย ก็สามารถที่จะฟื้นตัวได้โดยไม่ต้องให้ทางราชการไปช่วยมากเกินไป ทำให้ประชาชนพึ่งตนเองได้อย่างดี

ฉะนั้นได้สนับสนุนให้มีการปฏิบัติตามทฤษฎีใหม่ ความจริงทฤษฎีใหม่นี้ก็ได้แจ้งเมื่อปีที่แล้วอย่างละเอียด และในหนังสือเล่มนี้ก็มีเรื่องทฤษฎีใหม่ โดยได้ทำเป็นข้อความทฤษฎีใหม่ ตั้งแต่ทฤษฎีใหม่ขั้นที่ ๑ ขั้นที่ ๒ และขั้นที่ ๓

อันนี้เอาไว้ไปพิจารณา เมื่อได้รับทราบข้อความที่มีอยู่ในเล่มนี้ อันนี้เป็นเรื่องที่ควรจะติดตาม เพราะว่าการทำทฤษฎีใหม่นี้ มิใช่เป็นของที่ง่ายๆ แล้วแต่ที่ แล้วแต่โอกาส และแล้วแต่งบประมาณ เพราะว่าเดี๋ยวนี้ ประชาชนทราบถึงทฤษฎีใหม่นี้กว้างขวาง และแต่ละคนอยากได้ให้ทางราชการขุดสระและช่วย แต่มันไม่ใช่สิ่งที่ง่ายนัก บางแห่งขุดแล้วไม่มีน้ำ แม้จะมีฝน น้ำก็อยู่ไม่ได้ เพราะว่ามันรั่วหรือบางทีก็เป็นที่ที่รับน้ำไม่ได้ ทฤษฎีใหม่นี้จึงต้องมีที่ที่เหมาะสมด้วย

อย่างเช่นที่ที่ได้ทำ ที่เขาวง อำเภอเขาวง จังหวัดกาฬสินธุ์ ที่นั่นได้ทำ ๓ ปีมาแล้ว และได้ผลดี จนกระทั่งประชาชนอยากได้มากขึ้น แต่เราทำไม่ค่อยได้ เพราะว่าต้องคอยทำอ่างเก็บน้ำที่ใหญ่พอสมควร เพื่อที่จะป้อนสระที่อยู่ในแปลงของราษฎร และอ่างเก็บน้ำนี้ก็สร้างเสร็จแล้ว

เดี๋ยวนี้จุอยู่ ๒,๕๐๐,๐๐๐ ลูกบาศก์เมตร ที่จริงจุได้มากกว่านั้นถึง ๓,๕๐๐,๐๐๐ แต่ปีนี้ก็กักไว้ได้เพียง ๒,๕๐๐,๐๐๐ เพราะว่าเพิ่งเสร็จ และปีหน้ามีหวังจะจุได้มากขึ้น เพราะว่าทำระบบที่จะผันน้ำมาจากอ่างเก็บน้ำที่ไม่มีที่ที่จะทำการเพาะปลูก ต้องผันมาที่อ่างเก็บน้ำที่ได้ทำ ๓,๕๐๐,๐๐๐ อาจจะขึ้นมาถึง ๔,๕๐๐,๐๐๐ ได้ จากอ่างเก็บน้ำนั้นก็มาแจกจ่ายในพื้นที่ประมาณหมื่นไร่ ซึ่งตามปกติ ถ้าทำในระบบปกติที่เคยทำ จะเลี้ยงได้เพียง ๒,๕๐๐ ไร่ แต่ทำแบบ นี้จะเลี้ยงได้ถึงหมื่น หรืออาจจะมากว่าหมื่นไร่ด้วยซ้ำ

ฉะนั้น การที่ปฏิบัติตามทฤษฎีใหม่ หรืออีกนัยหนึ่ง ปฏิบัติเพื่อหาน้ำให้แก่ราษฎรเป็นสิ่งที่ไม่ใช่ง่าย ต้องช่วยกันทำ อันนี้ต่อไปที่พูดปีที่แล้ว แล้วก็บอกว่าจะมาพูดเสริม หรือพูดเติมถ้าใครมีความจำเป็นที่อยากทราบ แต่ก็ไม่ทราบว่า ท่านอ่านใจไม่ได้ว่าท่านมีคำถามอะไร

แต่ว่าตะกี้บอกว่า ไปดูถนนว่าถนนไหนจะทำอะไร อันนี้เรื่องตอบยากลำบาก เพราะว่าปีนี้ดูถนนไม่ได้ มีแต่น้ำก็เลยดูถนนไม่ได้ ไม่ทราบท่านเจ้าหน้าที่ท่านได้แล่นรถไปแล้วก็ฝ่าน้ำไป อาจจะรู้ว่าถนนตรงนั้นดีหรือไม่ดี แต่ว่าถ้าคนธรรมดาก็จะดูไม่ได้ เพราะว่าถนนถูกน้ำท่วม จึงแก้ปัญหาจราจรไม่ได้ แต่อย่างไรก็ตาม เพราะจะต้องปฏิบัติ และถ้ามีคำถามในสมองของท่าน ก็นึกว่าก็คงจะมีคำตอบ

แต่ตามที่พูดปีที่แล้ว มีส่วนหนึ่งเป็นการโฆษณา ปีที่แล้วโฆษณา เรื่องหนังสือที่ได้เขียนและได้ออกมา ก็ได้ผลดีเพราะว่าขายได้จำนวนหลายหมื่นเล่ม ปีนี้ ท่านคงนึกว่าจะต้องโฆษณาต่อ ที่จริงก็อยากโฆษณาต่อเหมือนกัน แต่เดี๋ยวหาว่าเฝือ หาว่ามาพูดกับท่านถือโอกาสโฆษณา ที่จริงมีนะที่จะโฆษณา แต่อาจจะยั้งๆ ไว้ก่อน เพราะว่า ถ้าโฆษณาเดี๋ยวหาว่าหาเงินเรื่อย ไม่ใช่ เรามีโครงการกำลังทำอยู่ แล้วก็น่าสนใจอยู่เหมือนกัน แต่สำหรับเรื่องนี้ความจริงไม่ต้องโฆษณา เพราะว่าเหตุการณ์มันได้เกิดขึ้น และมีการโฆษณามาแล้ว

พระอาการประชวร

หันมาอีกเรื่องหนึ่ง คือ ตลอดปีที่ผ่านมา บอกได้ว่าเป็นปีที่ค่อนข้างจะหนัก ค่อนข้างที่จะเดือดร้อน เดือดร้อนจริงๆ คือว่าเดือดร้อนจนกระทั่งทำอะไรไม่ค่อยได้ เพราะว่าที่ท่านมานั่งอยู่ที่นี่เป็นพื้นที่ที่เกิดเรื่อง เกิดเรื่องเรากำลังเดินอยู่รอบๆ แถวนี้ รอบท่าน ท่านนั่งตรงนี้ เราก็เดินรอบ แล้วท่านไม่อยู่ ท่านทั้งหลายไม่อยู่ เดินไปเดินมารู้สึกมันอึดอัดเข้าทุกที คนถ้าเห็นก็คงบอกว่าหน้าซีด

ก็คงซีด เดินไปเดินมา เดินไม่ไหว ก็เข้าไปนั่งอยู่ในห้องข้างหลัง เขาก็วัดความดันโลหิต อะไรต่างๆ มันก็ขึ้นไปสูง แล้วก็มันไม่ยอมลง ทำไปทำมาก็ปรากฏว่าเลือดไม่เดิน เมื่อเลือดไม่เดิน ผู้ที่เคยประสบเหตุการณ์อย่างนี้ก็คงทราบว่า มันเดือดร้อนแค่ไหน แต่ในที่สุดก็ได้ต้องเผชิญกับเหตุการณ์ที่ซึ่งแต่ก่อนก็ไม่เคยนึกว่าจะเป็น แต่ก็เป็น ก็เลยต้องเข้าโรงพยาบาล

สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี

ในเวลานั้นสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี ท่านก็อยู่โรงพยาบาลเพราะว่า ทรงมีปัญหาเรื่องสุขภาพ ก็เข้าไปแล้วไปเฝ้าฯ ตอนนั้นไปเฝ้าฯ ไม่ไหวไม่รู้เรื่อง แต่ว่าเมื่อทราบว่า จะต้องทำปฏิบัติการของแพทย์ แพทย์ก็นำกระดาษชิ้นหนึ่งมา อ่านก็ไม่ค่อยทราบว่าเป็นอะไร แต่ใจความมีว่าให้อนุญาตให้ปฏิบัติการ แล้วให้ลงชื่อแต่ก็ไม่ได้บอกให้ลงชื่อ เลยไม่ได้ลง

เมื่อไม่ได้ลงชื่อเขาก็จะทำไม่ได้ ก็ไปถวายสมเด็จท่าน สมเด็จท่านไม่ทรงสบายอยู่แล้วแต่ท่านก็ลงพระนาม ลงพระนามยินยอมให้แพทย์ปฏิบัติการ เป็นอันว่าแพทย์ก็ปฏิบัติการ เมื่อปฏิบัติการเสร็จแล้วเมื่อรู้ตัวขึ้นมาแล้ว โอ้ยสบาย สบายขึ้นมาก หายใจออก ดูอะไรตาก็สว่าง

เมื่อเป็นเช่นนั้นแล้ว สมเด็จพระบรมราชชนนีให้นายแพทย์ประจำพระองค์เข็นรถของท่านเข้ามา และท่านก็ยิ้มแล้วเข้ามาบอกว่า ดีใจว่าแข็งแรงดีแล้ว

หลังจากนั้นก็ได้พักผ่อนในโรงพยาบาลเป็นระยะหนึ่ง และจนกระทั่งแพทย์เห็นว่าควรจะกลับบ้านได้ ก็ได้ถามสมเด็จพระบรมราชชนนีว่า ท่านเองท่านจะกลับเมื่อไหร่ ท่านบอก โอ้หมอบอกว่าจะกลับเมื่อไหร่ก็กลับได้แล้ว แต่คอยคอยออกไปพร้อมกัน ท่านบอกว่าแม่ลูกจะได้ออกพร้อมกัน เอ่อก็ดี

ในที่สุดก็ออกมา ออกมาแล้วก็ทรงเสด็จที่วังสระปทุมแล้วกลับมาที่นี่ ต้องกลับมาพักผ่อนระยะหนึ่ง ไม่ค่อยได้ไปเฝ้าเพราะว่ายังเพลีย แต่ก็ความสบายนั้นก็ดีขึ้นเยอะ มาตอนหนึ่งหมอเขาบอกมาและก็โทรศัพท์มาบอกว่า สมเด็จท่านอาการไม่ดี ก็เลยไปเฝ้า

ไปเฝ้าแล้วก็เห็นว่าอาการดีขึ้นบ้าง ท่านก็ลืมพระเนตร ท่านเห็นกลับบ้านไปเสียที มาอยู่นานแล้ว กลับบ้านก็กลับบ้าน แต่วันรุ่งขึ้นหมอก็บอกว่าไม่ดี ต้องเข้าโรงพยาบาลก็ให้ท่านไปโรงพยาบาล และไปเฝ้าที่โรงพยาบาล ในที่สุดก็เลยไปเฝ้าที่โรงพยาบาลเกือบทุกวัน และพระอาการก็ไม่ค่อยดีนัก ในที่สุดก็อาการไม่ดีเพราะว่า ไม่มีทางที่จะถวายเยียวยา หมอก็ทำเต็มที่ก็เยียวยาอะไรไม่ได้จนสวรรคต

แต่ว่าเมื่อสวรรคตก็ดีใจอยู่อย่าง ว่าลูกของท่านทั้งสองก็อยู่ด้วย จับพระหัตถ์อยู่และหลานที่ท่านรักที่สุด เพราะว่าท่านเลี้ยงมา และหลานนั้นก็เลี้ยงท่านมา ก็มาจับพระหัตถ์ด้วย ๓ คน แล้วท่านก็สวรรคตอย่างสงบ

เป็นอันว่าปีนี้ก็มีสิ่งที่จะว่าไม่ดีหรือหนักอยู่มากอยู่ แต่ว่าสมเด็จท่านเคยรับสั่งนานแล้วอย่างน้อย ๑๐ ปี รับสั่งว่า แม่เกิดและแก่มากแล้ว ตอนนั้นแก่มากก็หมายความว่า ๘๐ กว่าก็นับว่าแก่ แต่ก็ทูลว่าแก่อย่างนี้ดี ยิ่งแก่ยิ่งดี เพราะว่าลูกหลานนี่ถ้าแม่แก่ พ่อแม่แก่เป็นกำลังสำหรับลูกหลาน ว่าเรามีแม่ที่อายุยืน เราก็คงอายุยืนเหมือนกัน มีแม่ที่แข็งแรงเราก็คงแข็งแรงเหมือนกัน ก็เลยทูลว่าแม่ต้องรักษาตัว

ทูลว่าแม่ต้องเสวยเพราะตอนนั้นเสวยนิดเดียว แต่บอกว่าอิ่มแล้ว ท่านผอมลงทุกที หมดแรง ก็ไม่หิวและก็แก่แล้วจะอยู่ทำไม ก็ทูลว่าอยู่สิเป็นประโยชน์ เป็นกำลังใจสำหรับลูกหลานและนอกจากนี้ ท่านรับสั่งว่า เวลาไปที่เขื่อนหรือที่ไหนทำให้คนเขาเดือดร้อน ต้องมาเฝ้า ต้องมาบอกว่าขอรับรองว่าเจ้าหน้าที่เขายินดี เขาเป็นกำลังใจ เขาถึงเรียกท่านว่าสมเด็จย่า

ในที่สุดท่านฟังแล้วเริ่มเสวย ก็แข็งแรงขึ้น แข็งแรงจนกระทั่งที่ประชวรก็ทรุดลงไปก็ไปเฝ้านั่นแหละ ก็เมื่อ ๔ ปีที่สร้างอนุสาวรีย์พระศรีสุริโยทัย เสร็จงานทางโน้นก็วิ่งแล่นรถมาและไปเฝ้า ก็พอดีทันที่เสวย ท่านก็อ้าวตะกี้อยู่ที่โน้นหรือมาแล้ว บอกว่ามาแล้วก็ถวายเสวยก็เสวยแข็งแรงขึ้น

จนกระทั่งก็อยู่ ๔ ปี ก็หมายความว่าเราก็รู้สึกว่ามีประโยชน์ คือ เป็นกำไรที่ได้ และท่านก็เข้าใจแล้วว่า ยิ่งแก่ยิ่งดี สำหรับแม่ใครที่เรานับถือเรารัก และผู้นั้นอายุมากและโดยเฉพาะอย่างท่าน ท่านแข็งแรง ท่านรับสั่งอะไรท่านรู้เรื่อง ท่านทำงานอะไรได้ก็เลยทำให้มีประโยชน์ ฉะนั้นที่สวรรคตก็ทำตามที่ท่านรับสั่งบอกว่า แม่แก่แล้วจะตายเมื่อไหร่ก็ได้ แล้วตายแล้วห้ามร้องไห้ ไม่ให้ร้องไห้เพราะเป็นของธรรมดา คนเราก็ต้องตาย

แต่ว่าตอนหลังนี้ที่เห็นท่านทรุด ทรุดลงก็รู้สึกว่าท่านจะอยู่ไม่ได้ แต่ก็ไม่อยากให้ท่านสิ้น อย่างไรก็ตามเมื่อสิ้นก็เป็นของธรรมดา เราก็อาลัยเป็นของธรรมดาเหมือนกัน ฉะนั้นที่ท่านสิ้นแล้ว ก็ได้เห็นความรักความนับถือที่คนทั้งชาติมีต่อท่านก็ปลื้มใจ ปลื้มใจว่ามีแม่ที่คนรักที่ถือว่าท่านเป็นสมเด็จย่า ซึ่งก็แปลกดีเหมือนกัน ถ้าใครต่อใครเรียกว่าสมเด็จย่า คนที่เรียกสมเด็จย่าก็เป็นหลานๆ ของเรา เป็นหลานเพราะว่าท่านเป็นแม่ และท่านเป็นย่าของคนทั่วๆ ไป และเป็นสมเด็จย่าของลูกๆ ที่อยู่ข้างหลังนี้

ฉะนั้นเราก็เป็นญาติกันทั้งหมดแล้ว แต่อย่างไรก็ตาม ทุกคนก็รู้สึกว่า มีความอาลัย และทำให้ประชาชนทั้งชาติได้มีโอกาสแสดงเป็นประโยชน์ จะว่าครั้งสุดท้ายของท่าน ที่จริงไม่ใช่ครั้งสุดท้าย เพราะท่านยังเป็นประโยชน์ต่อไปชั่วกาลนิรันดร์ แต่ว่าเป็นประโยชน์เพราะว่าชาวต่างประเทศ ทุกชาติทุกภาษา เมื่อมาเห็นว่าเมืองไทยมีเหตุการณ์เช่นนี้แบบนี้ และการแสดงคารวะบุคคลที่ควรคารวะ ต่างประเทศแม้จะไม่ชอบเมืองไทย เขาก็ต้องชอบ เขาจะต้องบอกว่าเมืองไทยนี่มีอะไรแปลก และก็เมืองไทยนี่แปลกจริงๆ ที่มีสภาพอย่างนี้

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ยังทรงมีพระราชกระแสรับสั่งถึง หนังสือเรื่อง "ติโต" ที่ทรงแปลซึ่งเป็นเนื้อหาเกี่ยวกับอดีตประเทศ ยูโกสลาเวีย ว่า

ฉะนั้นที่บอกว่าไม่ต้องโฆษณามันต้องโฆษณาต่อ เพราะว่าความผิดของเขาเอง ความผิดของเมืองที่เขาตีกัน เราอย่าให้เป็นเรื่องที่เขาจะรู้จักเขาตีกัน)

ฉะนั้น ท่านที่มานั่งอยู่นี่ก็มีคนหน้าเก่าบ้าง หน้าใหม่บ้าง แต่ก็มานั่งอย่างมีจิตใจ อย่างที่เคยพูดมาเมื่อปีที่แล้ว เมื่อสองปี เมื่อสามปี เมื่อสี่ปี คือคนไทยมีความรู้สึกที่แตกต่างกับหลายประเทศ

มาตอนนี้ก็ขอท้าวความไปถึงปีที่แล้ว อีกอย่างที่พูดถึงหนังสือที่โฆษณา หนังสือที่โฆษณาบอกว่า สถานการณ์ในประเทศนั้นไม่ดี และที่ต้องโฆษณาเพราะว่าหนังสือนี้ ถ้าประเทศนั้นเขาปรองดองกัน เขามีสันติภาพ เขาสงบ หนังสือเล่มนี้ก็ไม่ค่อยน่าสนุก หนังสือเล่มนี้จะขายไม่ออก เราก็ใจร้ายนิดหน่อย

โดยที่พูดว่าหนังสือเล่มนี้จะขายดี เพราะว่าเขาตีกัน แต่ว่าอยากให้คนไทยอ่าน ถึงเขียนแปลเป็นภาษาไทย อยากให้คนไทยเห็นว่า ถ้าเราทำดีๆ เราจะไม่เป็นเหมือนเขา ต้องย้ำคำว่าไม่ เพราะเดี๋ยวบอกว่า ไม่ได้ใช้คำว่า ไม่ เราจะไม่เป็นอย่างเขา เพราะเหตุว่าเราไม่เหมือนเขา คนที่มีความคิดแตกต่างกัน เถียงกันก็มี หน้าดำหน้าแดงก็มี แต่ในที่สุดก็เป็นคนไทยด้วยกัน แต่ถึงเวลาที่จะป้องกันประเทศ หรือถึงเวลาที่จะช่วยประชาชนที่ประกอบขึ้นมาเป็นประเทศ เราก็ช่วยกันทำ

ประเทศที่เป็นวัตถุแห่งหนังสือเล่มนั้น เดี๋ยวนี้ก็ดูจะดีขึ้น เพราะว่าเขามีการตกลงว่าจะมีความสงบ ประเทศต่างๆ ที่อยู่รอบๆ และประเทศในยุโรป อเมริกา เขาก็บอกว่า เดี๋ยวนี้ตกลงแล้วจะมีความสงบ ตกลงนะตกลง แต่ข้อตกลงนั้นยังไม่ปฏิบัติ ความสงบมีอยู่แต่ในข้อตกลง แต่ก็ยังไม่สงบ และอีกนานกว่าจะสงบ อันนี้ไม่ใช่แช่ง เขาทำเอง เป็นเรื่องของเขา

ฉะนั้น หนังสือเล่มนี้ ถ้าใครยังไม่ได้ซื้อก็ควรจะซื้อได้ ยังไม่พ้นสมัย ปีที่แล้วบอกให้อ่านหนังสือเล่มนี้ เพราะว่ามีอย่างเมืองที่อ้างถึง ก็บีฮัส ที่จริงบีฮัสไม่มีใครรู้ ในที่นี่เชื่อว่า ก่อนที่ได้พูดเมื่อปีที่แล้ว จะมีสักหนึ่งเปอร์เซนต์ครึ่งเปอร์เซนต์ที่รู้ว่าบีฮัสอยู่ที่ไหน ก็ไม่ทราบเมื่อซื้อหนังสือแล้ว ชื่อว่าบีฮัสอยู่ที่ไหน เปิดวิทยุ โทรทัศน์ ข่าวมาจากต่างประเทศ โผล่แล้วโผล่ขึ้นมาแล้วชื่อว่าบีฮัส อ้อนี่เองที่อยู่ในหนังสือของพระเจ้าอยู่หัว

บีฮัสอันนี้เองตีกันโจมตีกัน เราก็ใจร้าย ดีใจที่เขาโจมตีเมืองบีฮัส เพราะจะได้แสดงให้เห็นว่าหนังสือนี้ศักดิ์สิทธิ์ หนังสือนี้ตรงต่อความจริงว่าเขาโจมตีกันที่บีฮัส เลยทำให้ท่านผู้ที่ได้อ่าน รู้สึกสนุกว่าอยู่ในเหตุการณ์ ทำให้สำนึกว่า เมืองไทยนี้ไม่มีบีฮัส ยังไม่มี และจะไม่มีบีฮัส อาจจะมีอย่างอื่น แต่ไม่มีบีฮัส ฉะนั้น ที่บอกว่าไม่โฆษณา ก็ต้องโฆษณาต่อ

พายุเอนเจลล่า

แต่เมืองไทยนี้วิเศษจริงๆ เพราะว่าเหตุการณ์ต่างๆ ที่มีขึ้นให้น้ำท่วมนี่รู้สึกเกิดขึ้นไม่ใช่เฉพาะกรุงเทพฯ และปริมณฑล เดือดร้อนตั้งแต่ภาคเหนือลงมาถึงภาคใต้ และทางอีสานก็มี ภาคใต้ก็มี แต่ว่าที่เดือดร้อนที่สุดก็อยู่ใกล้ที่นั่งของเราที่นั่งอยู่เดี๋ยวนี้ ก็คือกรุงเทพฯ เดือดร้อน แต่ก็เรื่องมันไม่มากนัก เพราะมีสิ่งที่ช่วยเมื่อน้ำท่วมอยู่แล้ว

จวนจะแห้ง ทางกรมอุตุนิยมโดยนายสมิทธ ธรรมสโรช ได้ส่ง พยากรณ์อากาศมาให้ แล้วเขียนไว้เป็นโน้ตบอกว่ากรมอุตุนิยมถวาย เกี่ยวข้องกับพยากรณ์อากาศ และเกี่ยวข้องกับพยากรณ์การเคลื่อนไหวของพายุ

เขาบอกว่า ถวาย แล้วต่อด้วยเพื่อทรงพิจารณา หมายความว่า กรมอุตุนิยมมาใช้เรา ใช้เราเป็นผู้พยากรณ์ก็เป็นเกียรติ เขาเขียนว่าเพื่อทรงพิจารณา ดูแล้ว ก็หนักใจอยู่ เพราะว่าดูใน แผนที่อากาศ พายุเอนเจลล่า อ้วนจ้ำม่ำ อ้วนเหมือนในการ์ตูน

เอนแจลล่า ไม่ทราบว่าท่านทั้งหลายเห็นหรือเปล่า เอนเจลล่าที่เป็นอริของป๊อบอาย ไม่ทราบว่าเห็นหรือเปล่า เห็นไหมว่าในการ์ตูนป๊อบอายมีเอนเจลล่า ตัวเบ้อเร่ออ้วนเลย นี่แหละกำลังมาเป็นอริกับเรา แล้วก็คุณสมิทธก็บอกว่า เอนแจลล่าเป็นซุปเปอร์ไต้ฝุ่นน่ากลัว คร่าชีวิตในฟิลิปปินส์พันกว่า ผ่านมาแล้ว มาในทะเลจีนใต้ ตามธรรมดาเมื่อเวลาพายุผ่านฟิลิปปินส์ มันต้องผอมลง

แต่นี่คุณเอนเจลล่ามันอ้วนขึ้นเป็นซุปเปอร์ไต้ฝุ่น เราก็ไม่รู้จะทำอย่างไร ได้รับพยากรณ์อากาศนั้นตอนบ่าย ตอนบ่ายแก่ๆ มาดูเอ เราจะทำอย่างไร ก็ดูถึงประมาณตี ๑ แล้วก็รู้สึกว่าต้องดูต้องใช้ ไอทีหน่อย ใช้อินฟอร์เมชั่น เทคโนโลยี (Information Technology)

เราก็ใช้อินฟอร์เมชั่นเทคโนโลยีแล้ว รู้สึกว่า เอนเจลล่านี่จะแพ้แรง คือ แพ้แรงจะต้องบอก ต้องเผย ให้ทราบ แพ้แรงมณีเมขลา เพราะว่า เดี๋ยวนี้ท่านทั้งหลายก็คงเข้าใจคงรู้จักนางมณีเมขลาพอสมควรแล้ว ก็เลยบอกไปตอนตี ๑ ว่า

ให้บอกกรมอุตุนิยมว่า พรุ่งนี้ จะหมายถึงพรุ่งนี้แบบไทยหรือพรุ่งนี้แบบฝรั่งก็ไม่ทราบ แต่ว่าพรุ่งนี้จะกลายเป็นดีเปรสชั่น จากซุปเปอร์ไต้ฝุ่นนี้จะกลายเป็นดีเปรสชั่น และต่อไปอีก ๒ วัน จะเป็นหย่อมความกดอากาศต่ำที่จะอยู่แถวๆ ไหหลำ ฤาเข้าไปเมืองจีนก็คงต่ำ

ข้อพิจารณาอย่างนี้ เสร็จแล้ววันรุ่งขึ้นก็ดูไอทีต่อไป เอ!ดีแล้ว ที่เราพูดนับว่าถูกพอสมควร ควรจะถูกพอสมควร

แต่ว่าทางวิทยุพวก CNN BBC เขาก็ยังบอกว่าเป็นไต้ฝุ่น ไต้ฝุ่นอีก วันรุ่งขึ้นก็เป็นไต้ฝุ่น วันต่อไปก็เป็นซีเรียส ทรอปิคคัลสตอร์ม (Serious Tropical Storm) หมายความว่า เป็นพายุโซนร้อนที่รุนแรง แต่ดูไม่รุนแรง เราก็ยืนยันว่าเมืองไทยไม่เป็น แล้วในที่สุด ท่านทั้งหลายเจอเอนเจลล่าที่ไหนก็คงไม่ได้เจอ บินไปที่โน่นที่นี่ก็ไม่ได้เจอคุณเอนเจลล่าเลย คุณเอนเจลล่าก็ไม่เข้าคุณสมิทธบอกเข้า

ขอโทษคุณสมิทธ ก็หมายความว่า คุณสมิทธวันก่อนนี้มาพบ แล้วก็ถามว่ายังไง ก็ได้บอกว่าให้นางมณีเมขลาไปเจรจา ก็ได้ผลดี ถ้ามาแบบที่ว่าเพราะว่าเคยมีไต้ฝุ่นใหญ่ และเข้าทะลุเมืองเวียดนาม และเข้ามาในเมืองไทย ผ่านแถวมุกดาหาร หรือแถวอุบล เข้ามาจะเห็นว่าพังจริงๆ แต่ไม่เป็นอะไร

ฉะนั้นก็ตอนนี้จะได้โฆษณา โฆษณามณีเมขลา

มณีเมขลาและหนังสือเล่มใหม่

สำนักงานมณีเมขลานี้ ท่านก็ได้ทราบว่าสำนักงานมณีเมขลานี้ ได้แถลงอาการพระประชวร ก็คงนึก สำนักงานนี้เป็นอะไรแน่ เป็นสำนักงานอุตุนิยมมีฐานที่ตั้งอยู่ที่เขาพระสุเมรุ ก็ถามว่าเขาพระสุเมรุอยู่ที่ไหน ก็มีแผนที่ให้ในเล่มนี้ มีสำนักงานมณีเมขลา เขาพระสุเมรุอยู่ที่นี่ เป็นที่ตั้งของสำนักงานมณีเมขลา

แต่ที่จริง สำนักงานมณีเมขลานี้เป็นสาขาหนึ่ง เป็นส่วนหนึ่งของสำนักงาน ฝล. ท่านคงยังไม่เคยทราบว่าสำนักงาน ฝล. นี้คืออะไร สำนักงาน ฝล. คือ นี่เป็นเครื่องหมายของสำนักงาน ฝล. ท่านที่ไม่มีกล้องส่องก็คงไม่เห็น แตอีกหน่อยก็คงมีชื่อเสียงดีมาก สำนักงาน ฝล. นี้ สำนักงานมณีเมขลา เป็นส่วนหนึ่งของสำนักงาน ฝล. แต่ที่สำคัญที่สุดคือว่า นางมณเมขลานี้เป็นตัวละครสำคัญ ในหนังสือเล่มใหม่ที่จะออกในโอกาส ๕๐ ปีกาญจนาภิเษก เป็นหนังสือที่กำลังทำ หวังว่าจะทำเสร็จทันสำหรับฉลอง

คือว่าหนังสือเล่มนี้ ไม่เหมือนหนังสือติโตหรือนายอินทร์ หนังสือนายอินทร์ ค่อนข้างจะดุเดือดในทางราชการลับ หนังสือติโต เป็นหนังสือทเกี่ยวข้องกับ สงครามเหมือนกัน เกี่ยวข้องการต่อสู้ แต่หนังสือใหม่นี้ยังไม่บอกชื่อ มีบางคนเขาบอกว่า ควรจะโฆษณา แต่รู้สึกไม่จำเป็น

เพราะว่าเป็นหนังสือที่น่าดูมาก เอาไว้ดูเอง ในหนังสือนี้นางมณีเมขลา จะว่าเป็นนางเอกก็ไม่ใช่ ก็ไม่เชิง แต่ว่าเป็นตัวสำคัญ ในรูปนี้ ก็จะเห็นว่า มีเรือที่แล่นในมหาสมุทรอินเดีย แล้วก็มีที่เป็นเส้น ที่เกี่ยวข้องกับลม คือ เป็นเรื่องของอุตุนิยม และตรงนี้ก็มีดวงของวัน อันนี้ก็เกี่ยวข้องกับวันที่ ๑๕ เมษา ๒๕๓๗ ที่ตอนนั้นแห้งแล้ง แล้วก็เกิดที่ตอนน้ำแห้ง แห้งแล้งแล้วก็เกิดเขาบอกว่า จะเล่นสงกรานต์ไม่ได้ ก็ไม่มีน้ำ แต่ว่าไปติดต่อนางมณีเมขลา นางมณuเมขลาก็บันดาลใหมีฝนแล้ว ก็นี่เป็นแผนที่ของคุณสมิทธ์เอง มันเป็นอย่างนี้จริงๆ คุณสมิทธก็ต้องรับรองว่า แผนที่นี้ไม่ผิด ถูกต้องสำหรับวันที่ ๑๕ แล้วก็ดวงนี้ เป็นดวงวันที่ ๑๕ เมษายน อันนี้เป็น ๒๕๓๗

แต่ว่าในเรื่องนั้น ไม่เสร็จ ๒๕๓๗ ไม่ทราบว่าปีอะไร แต่ก็เป็นในระยะเดียวกัน แล้วก็นางมณีเมขลา เป็นผู้ที่เป็นตัวสำคัญในเรื่องของทะเล มหาสมุทรอินเดีย ทะเลอันดามัน และประเทศไทย ซึ่งเขาเรียกว่าสุวรรณภูมิ อันนี้ก็พูดถึงว่า เมืองไทยถูกน้ำท่วม แต่ถ้าหากว่าไม่มีสิ่งที่ดีๆ ที่ช่วยป้องกัน ป่านนี้คงยังจมน้ำอยู่ เพราะว่าพายุอย่างคุณเอนเจลล่า ก็จะต้องเข้ามา ตอนนี้ที่จริงอยากจะพูสักเล็กน้อย แต่พูดมามากแล้ว พูดทุกวัน เกือบทุกวัน ที่สภากาแฟ สภากาแฟนี้ท่านทั้งหลายอาจจะไม่เข้าใจว่าอะไร คือว่า ในเขตพระบรมมหาราชวังมีที่ที่ชื่อ พระราชกรัณยสภา

พระราชกรัณยสภา

ที่นั่นเป็นที่ประชุมของคณะองคมนตรี บางทีก็เวลาไปเฝ้าสมเด็จ ที่พระที่นั่งดุสิตฯ แล้วลงมาก็มาพบคนที่พระที่นั่งราชกรัณยสภา แต่ลงท้ายก็ลงมา แล้วก็ผ่านข้างพระที่นั่งราชกรัณยสภา แล้วก็มีผู้ที่ยืนอยู่ที่นั่น ก็มาคุยกับเขาเกี่ยวข้องกับเรื่องน้ำท่วม ฝ่ายพวกโทรทัศน์เขาก็สนใจ เขาก็เลยมาดักถ่าย มาดักดูว่าพูดอะไร ก็เลยบอกว่า มาพูดที่สภากาแฟ เป็นสภากาแฟ เพราะว่าพูดอย่างชาวบ้าน มิได้พูดแบบในสภา วุฒิสภา และสภาผู้แทนราษฎร ซึ่งเป็นเรื่องเป็นราว และก็เป็น สมาชิก ท่านสมาชิก ผู้มีเกียรติทั้งหลาย แล้วก็บางทีท่านประธานสภา ก็ต้องทุบโต๊ะแล้วบอกว่ายุบเสียที

ของเราไม่มีประธานสภา เป็นสภากาแฟ แล้วเป็นสภากาแฟที่ไม่มีสภากาแฟด้วย ที่ร้าย(คือ)ไม่มีกาแฟ เพราะว่ากาแฟนี้มันเซาะหัวใจ ก็เลยไม่ให้กินกาแฟ แม้จะกาแฟที่ไม่มีกาแฟก็ไม่ให้ แต่มาคุยเรื่องน้ำท่วม

ตอนนี้ในที่นี้ ท่านนายกฯ ในฐานะรัฐมนตรีมหาดไทยได้นำ (ไม่ทราบว่ามากันทุกคนหรือเปล่า) ผู้ว่าราชการจังหวัด ผู้ว่าราชการจังหวัดทั่วประเทศมี ๗๕ ท่าน ไม่ทราบว่ามาหรือเปล่า แต่ว่านึกอยากที่จะให้ท่านขึ้นมาชี้แจง อันนี้ไม่ใช่สภากาแฟแล้วนะ เพราะว่าท่านนายกฯ พูดถึงโครงการแก้มลิง ซึ่งพูดอย่างนี้ คนก็อาจจะไม่เข้าใจว่าแก้มลิงทำไม

โครงการแก้มลิง

เคยพูดแล้วว่า แก้มลิงโครงการแก้มลิง คืออะไร แต่คนยังไม่ซาบซึ้ง มีโครงการแก้มลิง เพราะว่านางมณีเมขลา เป็นส่วนหนึ่งของสำนักงาน ฝล. และสำนักงาน ฝล. นี้ เป็นการเปิดเผยเป็นทางการเป็นครั้งแรก เดี๋ยวนี้ ณ บัดนี้ นอกเวลาราชการว่า ฝล. นี้แปลว่า สำนักงานฝูงลิง เครื่องหมายสำนักงานฝูงลิง ฝล. แล้วก็ตรงนี้ก็คือ ศาลพระกาฬ และ ก็ลิงที่อยู่ข้างล่าง นี่เป็นลิงจำพวกที่ไม่กินกล้วย คือว่า กินกล้วยแล้วไม่มีแก้มลิง เพราะว่าตามปกติเวลาเราให้กล้วยกับลิง ลิงก็จะเคี้ยวๆ แล้วก็ใส่ไว้ในแก้มลิง แต่ฝูงลิงที่หนึ่งจะเคี้ยวๆๆๆ แล้วก็ใส่ไว้ในแก้มลิง

แต่ฝูงลิงนี่ ที่ลพบุรี ท่านผู้ว่าลพบุรีคงทราบว่า ว่าไม่รับ เพราะฝูงลิงที่ลพบุรีนั้น รับประทานแต่โต๊ะจีน แต่อย่างไรก็ตาม นิสัยของลิงก็ยังคงเป็นลิง เพราะว่าเราจำได้เมื่ออายุ ๕ ขวบ มีลิงเอากล้วยไปให้มันก็เคี้ยวๆๆๆ แล้วก็ใส่ไว้ในแก้มลิง ตกลงโครงการแก้มลิงนี้มีที่เกิด เมื่อเราอายุ ๕ ขวบ นี่ก็เป็นเวลา ๖๓ ปีแล้ว สมัยโน้นลิงโบราณเขามีแก้มลิง เขาเคี้ยวกันไป คราวนี้น้ำท่วมลงมา ถ้าไม่ทำโครงการแก้มลิง น้ำท่วมนี้จะเปรอะไปหมด อย่างที่เปรอะปีนี้ เปรอะไปทั่วภาคกลางนี่ แต่ว่า จะต้องทำโครงการแก้มลิงให้ เพื่อที่จะเอาน้ำเก็บไว้ เวลาน้ำทะเลขึ้นไม่สามารถที่จะระบายออก เมื่อไม่สามารถระบาย น้ำทะเลก็ขึ้นมาดันขึ้นไป ตามแม่น้ำไปถึงเกือบอยุธยา ทำให้แม่น้ำลงไปไม่ได้ หากน้ำที่ทะเลลง น้ำที่ลงมานั้น ก็ไม่สามารถที่จะกักเข้าในแม่น้ำเจ้าพระยา ก็ท่วมต่อไป จึงต้องมีแก้มลิง

เราพยายามจะเอาลงมา เอาลงมาเหมือนโครงการที่ได้พูด เมื่อวันที่ ๑๙ กันยายน ที่บอกให้ท่านที่เก็บน้ำที่ทางฝั่งตะวันออก ในที่สุดก็สำเร็จพอสมควร เพราะว่าภายในไม่กี่วันน้ำที่อำเภอลาดกระบัง ที่ลาดกระบังนั้นท่านผู้ว่าพระนคร ไปและน้ำมันขึ้นมาถึงเอว น่าสงสารท่าน เพราะว่าท่านไปยืนอยู่ข้างปั๊มน้ำ แล้วก็ยืน แล้วก็พูดโหวกเหวก จำไม่ได้ว่าท่านพูดอะไร แล้วปั๊มน้ำก็ปั๊ม ปั๊มขึ้นไปและพ่นลงไป

เราหารู้ไม่ น้ำขึ้นมาสูบจากถนนพ่นลงไป ในคลองและจากคลองกลับขึ้นมาบนถนน ท่านก็คงเห็น แต่ท่านไม่กล้าพูดว่า น้ำที่สูบนี่เจ้าหน้าที่เขาก็บอกว่า ท่านยืนตรงนี้ จะได้รูปสวยๆ มีปั๊มน้ำ น้ำก็พ่นออกมา แต่น้ำที่พ่นออกมานั้น ไปไหน มันกลับมาท่วมท่านเอง หมุนเวียน เรียกว่าเวียนเทียนกลับไป ฉะนั้น อย่างนี้ก็ไม่ใช่วิธีที่จะทำ สูบน้ำต้องมีประโยชน์ สูบน้ำบางทีไม่รู้ว่าใช้พลังงานอะไร คงไม่ใช่ไฟฟ้า คงเป็นดีเซล ที่สูบน่ะเป็นดีเซล เสียน้ำมันไปเท่าไหร่ แล้วก็น้ำมันที่เสียนั้น เวลาเผาน้ำมันมันก็เกิดขึ้นไป เป็นปฏิกิริยาเรือนกระจก เป็นมลภาวะแล้วน้ำก็ไม่ไปไหน ก็อยู่แถวนั้น

ฉะนั้น เราจึงต้องทำแก้มลิง เพื่อที่จะให้น้ำของลาดกระบังนั้น ลงมาคอยอยู่ที่แก้มลิง และสูบออกทะเล จึงทำและรู้สึกว่า จะสำเร็จภายในไม่กี่วัน เมื่อเริ่มปฏิบัติได้แล้ว น้ำที่ลาดกระบังลดลงไป ถนนโผล่ขึ้นมา ถนนที่ท่านอยากจะแก้ไข ให้การจราจรไปได้ดี ก็แล่นได้ มองเห็นว่า ถนนก็พังหมดแล้วต้องซ่อม แต่ว่ายังอย่างไรก็ตาม ก็เห็นถนนหลังจากทำโครงการแก้มลิง แต่ตอนนั้นไม่ได้เรียกแก้มลิง มันเพิ่งมาเรียกทีหลัง เพราะว่ามาปรึกษาหารือกับสำนักงานฝูงลิง เขาก็บอกว่าทำเป็นแก้มลิงได้ แล้วตอนนี้ก็มีโครงการแก้มลิง ซึ่งจะต้องร่วมกันทำ และเชื่อว่า น่าจะมีประโยชน์ น่าจะมีผลที่จะมีตัวเลข ไม่อยากพูดตัวเลข เพราะว่าท่านก็จำไม่ได้ แล้วก็ออกไปก็จะกลุ้มใจมาก เพราะว่าน้ำที่ลงมามันมากเหลือเกิน จนคิดไม่ออกว่าเท่าไหร่ ก็บอกว่า ๕,๐๐๐ ลูกบาศก์เมตร/วินาที คิดไม่ออกว่าเป็นเท่าไหร่ภายใน ๖ ชม. ๕,๐๐๐ ลูกบาศก์เมตร นี้เป็นร้อยล้านลูกบาศก์เมตร ๒๔ ชม. ก็เป็น ๔๐๐ ล้านลูกบาศก์เมตร ก็ไม่รู้จะเอาวันเดียว ๔๐๐ ล้านลูกบาศก์เมตร ที่ลงมาที่ต้องออกไป สูบเท่าไหร่ก็ไม่ได้ ยิ่งสูบยิ่งหมุนเวียนกลับมาไม่ได้ วิธีอย่างหนึ่งก็คือ เก็บน้ำไว้ข้างบนที่เก็บ

พูดถึงเขื่อนก็มีเขื่อนใหญ่ ๒ เขื่อน เขื่อนพระราชา กับเขื่อนพระนางเจ้าฯ เขื่อนพระราชาที่เก็บในครั้งนี้ เก็บกักเอาไว้ ไม่ให้ลงมาท่วม ๙,๐๐๐ พันล้านลูกบาศก์เมตร เขื่อนพระนางเจ้าฯ ประมาณ ๖-๗ พันล้านลูกบาศก์เมตร ที่กักเอาไว้ ไม่นับที่ที่เคยมีอยู่ก่อนที่เพิ่มขึ้นมา ถ้าไม่ได้มีเขื่อน ๒ เขื่อนนี้ทั้งหมดประมาณ ๒๐,๐๐๐ ล้าน จะลงมาถล่มเมืองกรุงเทพฯ หมดจะเป็นยังไง

ฉะนั้น ที่ท่านนายกฯ บอกว่า โครงการป่าสัก จะปฏิบัติก็น่าจะดี น่าจะช่วยให้สามารถบรรเทาความเดือดร้อน เพราะว่า ๘๐๐ ล้านลูกบาศก์เมตร ที่เก็บเอาไว้ได้ ฉะนั้น ๘๐๐ ลูกบาศก์เมตรที่เก็บเอาไว้ และตอนน้ำมันน้อยลง ก็ปล่อยมันออกมา เอามาใช้ประโยชน์ได้ แต่ตอนนี้ที่บอกว่า อยากจะให้ผู้ว่าราชการจังหวัด บนลุ่มน้ำเจ้าพระยานี้ อยากที่จะให้ได้มาดูจะขอเขา ยังไม่เอามาว่า จะขอเอาแผนที่มา ๒ ชุด ๓ ชุด แต่ขอชุดแรก คือ อันแรกจะแสดงให้เห็นว่า ผ่านจังหวัดอะไร ก็อยากที่จะขอให้เจ้าหน้าที่ไปกระซิบ แล้วว่าให้ทำให้เอามาครบ อันนี้เป็นแผนที่ประเทศไทย มาตราส่วน ๑ ในล้านสองแสน อันนี้ก็คงพอดูได้

(จากนั้น พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ ได้ทรงให้เจ้าหน้าที่นำแผนที่ประเทศ ที่ทรงจัดเตรียมไว้ขึ้นมากางให้คณะรัฐมนตรี และผู้มาเข้าเฝ้าฯ ทุกคนได้เข้าใจอย่างชัดแจ้ง โดยทรงอธิบายถึงการไหลของน้ำในแม่น้ำสายสำคัญต่างๆ ที่ไหลลงมาบรรจบกันเป็นปริมาณมาก และอาศัยว่า ได้เขื่อนพระราชา (เชื่อนภูมิพล) และเขื่อนพระนางเจ้าฯ (เขื่อนสิริกิติ์) ช่วยกักเก็บน้ำจากลุ่มน้ำต่างๆ ซึ่งหากมีการสร้างเขื่อนป่าสักขึ้นอีกแห่งหนึ่ง ก็จะช่วยกักเก็บน้ำได้มากขึ้น

นอกจากนี้ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวยังได้ ทรงเรียกผู้ว่าราชการจังหวัดที่มีแม้น้ำสายสำคัญๆ ไหลผ่านขึ้นมาก ราบบังคมทูลถึงสถานการณ์ของจังหวัดนั้นๆ ในสภาวะน้ำท่วมช่วงที่ ผ่านมาว่าเป็นอย่างไร โดยมีรับสั่งกับผู้ว่าราชการทุกจังหวัดว่า ผู้ว่าฯ นั้นมีหน้าที่ดูแลปกครองเขตของตนให้มีความร่มเย็น)

(ส่วนผู้ว่าฯ ที่ไม่ได้มาในวันนี้ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงมีพระราชกระแสรับสั่งว่า) หากผู้ว่าราชการจังหวัดมาที่นี่หมด ใครจะปกครอง แล้วก็มีปลัดจังหวัด มีนายอำเภอ ปลัดกิ่งอำเภอ ต่างๆ ที่บอกว่าจะบวชถวายพระราชกุศลแล้ว ใครจะปกครอง เราก็ บอกยินดีอนุโมทนา แต่ว่าเขียนไว้ไม่ทราบว่าตอบไปหรือเปล่าว่าใคร จะปกครอง ต้องถามกรมปกครองคือว่าดีแล้วที่เขาไม่มา เขาจะได้ดู หรือไปไหนไม่ทราบ แต่อย่างไรก็ตาม ผู้ว่าราชการจังหวัดมีหน้าที่ที่ จะปกครองที่จะดูในเขตของตัวเพื่อที่จะให้มีความร่วมเย็นเป็นสุข ซึ่ง หลังจากมีน้ำท่วมนี้ก็จำเป็นที่จะให้มีคน มีผู้ใหญ่ดูแลและปฏิบัติ ผู้ ว่าราชการน่าน เมื่อตะกี้มาเสนอ ๓ เขื่อนนี้ก็เป็นประโยชน์ดีมาก สามารถจี้ตรงจุดที่ถูกต้องเพราะว่า ถ้า ๓ เขื่อนนี้สามารถที่จะเก็บน้ำ เอาไว้ก็จะบรรเทาความเดือดร้อนของการปล่อยน้ำจากเขื่อนพระนาง เจ้า แล้วข้างล่างนี้จะบรรเทาความเดือดร้อนของน้ำท่วม

ส่วนของพิษณุโลกนี้ก็มีน้ำที่อยู่มาข้างๆ นี่อีกอันหนึ่งแควน้อย ซึ่งจะต้องทำ อันนี้ยังไม่ได้ทำซึ่งจะต้องทำ เพื่อที่จะเก็บกักน้ำ คนเยอะที่ อ.แก่งตระกาล ที่คนอาจจะค้านว่าทำไมทำเขื่อนพวกนี้ แล้ว มีประโยชน์อะไร ก็เห็นแล้วประโยชน์ ๒ อันนี้ ถ้าไม่มีประโยชน์ ๒ อันนี้ที่นี้จะท่วมยิ่งกว่าไม่เพียงแค่นี้ จะท่วมทั้งหมด มาถึงตรงนี้ เขื่อนชัยนาทนี้ เขื่อนชัยนาทน้ำก็ลงมา เขาแยกออกมาเป็นการ บรรเทา แต่น้ำที่ลงมาทางนี้ทำให้ทั้งบริเวณนี้ท่วม ฉะนั้นต้องมีวิธี การอย่างหนึ่งที่จะบรรเทานี้ไม่ท่วมนานเกินไป

แต่นี้ยังไม่ได้ถามเกี่ยวข้องกับกำแพงเพชร ถึงนครสวรรค์อาจจะ ไม่จำเป็น เพราะว่าเราก็ทราบว่านครสวรรค์น้ำท่วมเลยหัว เพราะว่า เก็บไอ้นี้ไม่พอตามทางก็ไม่มีที่เก็บเก็บอันนี้ไม่ได้เก็บ แล้วก็ตรงนี้ไม่ ได้เก็บ ตรงนี้ก็ลงมานครสวรรค์นี้เป็นแหล่งที่น้ำข้างๆ ลง ก็ทำให้ ท่วมมาก ที่นี้ที่ลงมาที่นี้ก็พยายามกระจายน้ำออกไปแล้ว ๒ ข้างแต่ ก็ไม่พอ ฉะนั้นวิธีที่จะทำก็จะต้องให้ทราบว่าน้ำที่ลงมานี้ และก็มีน้ำ ทะเลที่หนุนขึ้นไปก็เป็นจังหวะๆ และพอดีเวลาเดือน ๑๒ น้ำเต็มตลิ่ง เวลานี้ที่น้ำข้างบนมาแล้วก็น้ำข้างล่างขึ้นไปชนกันก็ทำให้ที่กรุงเทพฯ และก็จนกระทั่งขึ้นไปถึงอยุธยาน้ำไหลลงมาไม่ได้

ฉะนั้นจะต้องหาวิธีที่ทำ ที่ได้ทำคือให้น้ำที่อยู่ที่นี้พยายามให้ ออกมาทางนี้ แล้วก็ถ้าจะทำได้ให้น้ำที่อยู่แถวนี้ลงมาแถวนี้เพื่อ บรรเทาความเดือดร้อนที่น้ำจะขึ้นไป ฉะนั้นต้องหาวิธีที่จะให้น้ำลง มาทางนี้และออกลงทางทะเลได้ จึงเกิดโครงการแก้มลิง โครงการนี้ จะต้องอธิบายนิดหน่วย โครงการแก้มลิงอยู่ตรงระหว่างแม่น้ำท่าจีน และแม่น้ำบางปะกง (แผนที่) แม่น้ำเจ้าพระยาตอนแรกเวลาน้ำขึ้นก็ขึ้นไม่แรงนัก แต่มาถึงตรงนี้ใกล้สะพานกรุงเทพ สะพานพระเจ้า ตากสินและก็สะพานพระราม ๗ และสะพานพระพุทธยอดฟ้า ช่วงนี้ แคบน้ำมาถึงนี้ น้ำขึ้นเวลาน้ำลงมากับน้ำขึ้นมาชนกันที่นี้จึงออกมา ด้านกรุงเทพฯ ด้านฝั่งตะวันออกนี้ไม่ค่อยเข้าเพราะว่าตลิ่งสูงกว่า พอเข้าแล้วก็ไปขังอยู่ เวลาน้ำขึ้นเข้ามานี่เวลาน้ำลงมันออกไม่ทัน เพราะว่าน้ำที่ลงมานี้ต้องลงมาให้น้ำที่มาจากเหนือลงมาด้วย จึงเข้า ได้ทางเดียวลงไม่ค่อยลง เมื่อไม่ค่อยลงถนนที่ได้ยินมากที่สุดคือถนน เจริญนคร ถนนจรัญสนิทวงศ์ก็ท่วม ถนน ๒ ถนนนี้ท่วม ท่วมเป็น เวลา ๒ เดือน ตรงนี้คือคลองสรรพสามิต จากปากน้ำไปถึงสมุทรสาคร ตรงนี้ไม่มีประตูน้ำ ตรงนี้เป็นคลองชายทะเล คลองชายทะเล มีประตูน้ำ และมีที่จะลงทะเลได้เป็นแห่งๆ ตรงนี้เป็นถนนสุขุมวิทเก่า ฉะนั้นน้ำที่ลงมาที่นี้เวลาน้ำทะเลสูงน้ำไม่เข้าก็ปิดได้แต่เวลาน้ำลง เปิดลงได้ ก็เอาน้ำที่อยู่ข้างบนนี้ผันมาเอาลงนี้ได้ แต่ระหว่างทางมี ถนนบางนาตราด มีถนน มีรถไฟ ช่องพวกนี้ตัน ผ่านไม่ค่อยได้ ตามทางนี้ก็มีหมู่บ้านจัดสรร มีหมู่บ้าน ระหว่างทางก็มีหมู่บ้าน อัน นี้จะทำให้น้ำลงมาได้ น้ำนี้ก็จะสูบออกได้เร็ว

ทั้งนี้ ทำไม่ได้เพราะน้ำลงมาทีนี้น้ำทะเลหนุนเข้ามา ไม่ สามารถที่จะระบายน้ำที่อยู่ที่นี่หรือที่อยู่ในบริเวณนี้ และระหว่างนี้มี ถนน มีหมู่บ้าน มีโรงงานตลอดทาง มีถนนไปนครปฐม ไปสาม พราน น้ำที่ลงมาจากทางนี้ไม่สามารถจะลงคลองทวีวัฒนาลงมาทาง นี้ทะลุไม่ได้ และมาถึงตรงนี้ก็มาตุงอยู่ที่นี่เพราะว่าน้ำมันขึ้นไป โครงการแก้มลิงก็คือจะทำกั้นสองข้างและจะให้น้ำที่ลงมาจากที่นี่ ทะลุมีประตูน้ำและเอาลงไปได้ ก็ทราบดังนี้จะต้องทำให้มีบริเวณที่ จะกักน้ำได้มากๆ จึงต้องทำโครงการกั้นตรงนี้และอาจจะทำเป็นคัน ลงมา ตรงนี้ก็เท่ากับเป็นคัน เวลาน้ำในทะเลสูงเราก็ปิด และก็สูบน้ำออก เวลาน้ำลงเปิดน้ำก็ออกได้ อันนี้เป็นหลักการ แต่ว่าโดยที่มี ประชาชนอยู่บ้างที่นี่ เราก็จะต้องไม่ให้ประชานเดือดร้อน จึงทำเป็นอย่างนี้ ทำเป็นคล้ายๆ เป็นแท่น โดยที่ปกติเดี๋ยวนี้ที่นี่เป็นนาเกลือเดิม แต่ว่าทำนาเกลือไม่ได้แล้วและเป็นนากุ้ง นากุ้งก็ทำไม่ได้ แล้ว เพราะว่าน้ำโสโครกมันลงมา กุ้งก็อยู่ไม่ได้ เดี๋ยวนี้ทำนาปูก็ไม่ ใช่นาปู แต่เอาปูจากที่อื่นมาปล่อยไว้ที่นี่ เป็นธนาคารปู คือไม่ใช่ เลี้ยงปู เลี้ยงปูไม่ได้น้ำมันเสีย ถึงอันตรายมากว่าปูที่อยู่ที่นี่กินน้ำ โสโครกแล้วคนรับประทานปู ก็ปวดท้อง อันนี้มีชื่อเสียงมานานแล้ว ปูสมุทรสาครนี่ทำให้คนเป็นโรคทางเดินอาหารมาก

ฉะนั้น ถ้าทำอย่างนี้การขึ้นมาเป็นที่เป็นแท่น แล้วก็ในแท่นนี้มี ที่พอสำหรับให้ประชาชนที่อยู่แถวนี้มาจัดเป็นหมู่บ้านจัดสรร และใน ที่แท่นนี้เราก็ทำทฤษฎีใหม่มีสระน้ำและก็มีเขตของบ้าน ฉะนั้น พวก ที่อยู่ที่นี่เวลาปรับปรุงดินพอสมควรแล้ว ซึ่งทำไม่ยากนักภายใน ๒ ปี เอาดินนี้ขึ้นมาแล้วก็ทำให้แห้ง เสร็จแล้วอาจจะเอาดินจากที่อื่นมาปูไว้บ้าง มาล้างความเค็มของดิน ปลูกต้นไม้ได้ โดยเฉพาะมะพร้าว หรือชมพู่ หรือปลูกผัก เลี้ยงปศุสัตว์ ในที่ทางด้านสระน้ำนี่ก็เลี้ยง ปลาได้ ส่วนในที่ที่เป็นที่ดินที่เป็นแก้มลิงนี่น้ำลงมานี่ ถ้าทำนานๆ ไป น้ำนี้ก็จะเป็นน้ำสะอาด สามารถจะเลี้ยงสัตว์น้ำ เวลาน้ำลงมาก็มากัก ไว้ที่นี่ แล้วก็เอาออกแล้วก็เวลาน้ำขึ้นปิด ออกโดยใช้กราวิตี้ ใช้ ความชันของพื้นที่ที่เอาลงได้

ฉะนั้น โครงการแก้มลิงนี้สำคัญเพราะมีที่กว้างมีที่ตรงนี้มีตรง บ้าน มีหมู่บ้านเล็กน้อย และชายทะเลเหล่านี้มีหมู่บ้านไม่มากนัก สามารถที่จะจัดสรรขึ้นที่ตรงนี้ ไม่ใช่ว่าจะทำหมู่บ้านจัดสรรแบบเอา กำไร แต่เป็นหมู่บ้านจัดสรรสำหรับประชาชนที่อยู่แถวนี้ และต่อไปก็ อาจจะมีที่สำหรับโยกย้ายคนที่จะต้องโยกย้ายมาเพราะว่าทำคลองให้ สามารถที่จะขยายคลองให้น้ำผ่านมาได้ดี ทางด้านนี้ก็ทำได้เหมือน กันแต่ยังไม่ได้ศึกษา ก็น่าจะทำได้ดี มีที่คล้ายๆ อย่างนี้ อันนี้ก็เป็น โครงการแก้มลิง อย่างนี้ก็อย่างที่บอกว่าแก้มลิงก็มาจากลพบุรีเพราะ ว่าฝูงลิง แต่ว่าการที่ทำอันนี้ต้องทำตามมติที่มีเขียนมาข้างใต้ตรงนี้ เหมือนที่เคยบอกเมื่อประมาณ ๓ ปี ว่าเป็นภาษาฝรั่ง ขอโทษ ต้องเขียนภาษาฝรั่งเป็นภาษาไทย เขียนเป็นภาษาบาลี ยังจำไม่ได้ว่า ท่านว่าอะไร ภาษาไทยพูดยาก ภาษาอังกฤษก็คือ อะลอส คือสิ่งที่ เราเสีย อิส คือเป็น อะเกน เป็นกำไรของเรา นะจำไม่ได้แล้ว ใช่ แต่ว่าภาษาไทย ภาษาบาลี แต่ Our loss is our gain Our loss คือความเสียหายของเรากลายเป็นกำไรของเรา ต้องทำตามมตินี้ คติพจน์ของสำนักงาน ฝล. ก็สามารถที่จะทำอันนี้ได้ แต่ถ้าถือว่า Our loss is our gain คือไม่ยอมเสียเงินก็ทำอันนี้ไม่ได้ ต้องยอม เสียเงิน

แต่ในที่สุดก็กลายเป็นกำไรของเรา เพราะที่นี่คนพวกนี้เขาจะร่วมมือ จะทำโครงการนี้ได้ราคาถูกและพวกประชาชนที่อยู่ที่นี่ก็จะ ได้กำไรเหมือนกัน ทางราชการก็ได้กำไร ฉะนั้นที่อยากจะให้เข้าใจ ว่าทำไมเรียกว่าแก้มลิง เพราะว่าน้ำที่ลงมานี่มันลงไม่ได้ ก็ต้อง เคี้ยวๆๆๆ แล้วเก็บเอาไว้ในนี้ ส่วนน้ำที่ขึ้นมานี่แล้วมาเข้าในนี้จะ ต้องมีตรงนี้ มีคลอง ๒ คลองอย่างน้อยคลองหนึ่งชื่อคลองสำเหร่ และอีกคลองชื่อคลองโรงภาษี เวลาน้ำขึ้นพุ่งเข้าไปเลย จากที่นี้มัน ไปลงคลองบางกอกน้อย แต่เราถ้าทำทางที่จะให้ลงตรงมานี่ คลอง สนามชัย หรือคลองบางมด ถ้าเอานี่มาต่อเชื่อม ๒ อันนี้ ซึ่งทำได้ เป็นถนน คลอง หรือจะเรียกว่าคลองถนนก็ได้ เพราะว่าข้างบนเป็นถนน ข้างล่างเป็นคลอง ผังเมืองนิวออลีนในอเมริกา เขามีถนนคลอง ภาษาฝรั่งเขาเรียก คานัลสตรีท ที่นิวออรีน ใครไปนิวออรีนก็คงได้ ไปคานัลสตรีทเวลาน้ำท่วม น้ำจะเข้าคานัลสตรีท แล้วไปลงแก้มลิงของเขา เป็นแก้มลิงธรรมชาติ เป็นตระกูลใหญ่ แต่นี่ของเราต้องสร้างแก้มลิงและต้องสร้างคานัล-สตรีทนี่ ถนน คลอง ถ้าทำอันนี้ ได้แล้วสบาย แล้วไม่ท่วม นอกจากจะเป็นฝนพันปี ถ้าฝนพันปีคงไม่ใช่พันปี ฝนหมื่นปี คือคราวนี้หรือน้ำลงมากเป็นประวัติการณ์